June 2021 – Page 4 – Bashkësia Bahá'í e Shqipërisë

Asambleja Shpirtërore Lokale

Ajo që Besojnë Bahá’ -të Marrëdhëniet thelbësore Urdhri Administrativ Bahá’í Asambleja Shpirtërore Lokale Në nivelin lokal, çështjet e komunitetit Bahá’í administrohen nga Asambleja Shpirtërore Lokale. Çdo Asamble Lokale përbëhet nga nëntë anëtarë të cilët zgjidhen në zgjedhjet vjetore. Ashtu si me të gjitha institucionet e tjera Bah elected’í të zgjedhura, Asambleja funksionon si një organ […]

Asambleja Shpirtërore Lokale Read More »

Artikuj dhe Burime

God and His Creation / By Xhei

Ajo që Besojnë Bahá’ -të Marrëdhëniet thelbësore Një familje njerëzore Citimet Një përzgjedhje hyrëse e ekstrakteve nga shkrimet Bahá’í mbi temën e njëshmërisë së njerëzimit. Ai që është Zoti juaj, Mëshirëploti, ushqen në zemrën e Tij dëshirën për të parë të gjithë racën njerëzore si një shpirt dhe një trup të vetëm. < /p> (

Artikuj dhe Burime Read More »

Citate 15

God and His Creation / By Xhei

Citate 15 Read More »

Parimi i Njëshmërisë

God and His Creation / By Xhei

Ajo që Besojnë Bahá’ -të Marrëdhëniet thelbësore Një familje njerëzore Të jetosh parimin e njëshmërisë Sot, raca njerëzore po kalon një periudhë të adoleshencës së trazuar, duke shkuar drejt fazës tjetër në jetën e saj – një fazë e pjekurisë e karakterizuar nga shfaqja e një qytetërimi të bashkuar, global. Mirëqenia jonë, paqja dhe siguria

Parimi i Njëshmërisë Read More »

Largimi i Paragjykimit

God and His Creation / By Xhei

Ajo që Besojnë Bahá’ -të Marrëdhëniet thelbësore Një familje njerëzore Eliminimi i Paragjykimeve Pranimi i njëshmërisë së njerëzimit kërkon që paragjykimet-qoftë racore, fetare apo të lidhura me gjininë-duhet të eliminohen plotësisht. Konceptet e gabuara dhe paragjykimet që e konsiderojnë një grup njerëzish si superior ndaj një tjetri janë një kontribues i madh në mundimet e

Largimi i Paragjykimit Read More »

Uniteti i Njerëzimit

God and His Creation / By Xhei

Ajo që Besojnë Bahá’ -të Marrëdhëniet thelbësore Një familje njerëzore Uniting Humanity Bindja se ne i përkasim një familjeje njerëzore është në zemër të Besimit Bahá’í. Parimi i njëshmërisë së njerëzimit është “rrotullimi kryesor që rrotullojnë të gjitha mësimet e Bahá’u’lláh-ut”. 1 Bahá’u’lláh -u e krahasoi botën e njerëzimit me trupin e njeriut. Brenda këtij

Uniteti i Njerëzimit Read More »

Artikuj 14

God and His Creation / By Xhei

Ajo që Besojnë Bahá’ -të Marrëdhëniet thelbësore Individi dhe Shoqëria Artikuj dhe burime Një përzgjedhje e leximeve, eseve dhe materialeve burimore mbi temën e marrëdhënies midis individit dhe shoqërisë. Deklarata Nga Prosperiteti i Njerëzimit Kjo deklaratë mbi konceptin e prosperitetit global në kontekstin e mësimeve Bahá’í është porositur nga Shtëpia Universale e Drejtësisë. Kush po

Artikuj 14 Read More »

Citate 14

God and His Creation / By Xhei

Ajo që Besojnë Bahá’ -të Marrëdhëniet thelbësore Individi dhe Shoqëria Citimet Një përzgjedhje hyrëse e ekstrakteve nga shkrimet Bahá’í mbi temën e marrëdhënies midis individit dhe shoqërisë. O BIR OF I SHPIRTIT! Më i dashuri nga të gjitha gjërat në shikimin Tim është Drejtësia; mos u largo prej saj nëse më do Mua dhe mos

Citate 14 Read More »

Institutet

God and His Creation / By Xhei

Ajo që Besojnë Bahá’ -të Marrëdhëniet thelbësore Individi dhe Shoqëria Institucionet Që shoqëria të funksionojë në një nivel më të lartë se ai i një asambleje të thjeshtë individësh, institucioneve u kërkohet të japin strukturë në përpjekjet e saj kolektive, të promovojnë unitetin e vizionit dhe veprimit midis anëtarëve të saj, të ndajnë burimet në

Institutet Read More »

Komuniteti 14

God and His Creation / By Xhei

Ajo që Besojnë Bahá’ -të Marrëdhëniet thelbësore Individi dhe Shoqëria Komuniteti Qeniet njerëzore nuk janë krijuar për të jetuar vetëm, por, përkundrazi, për t’iu përkitur komuniteteve. Bashkëpunimi me të tjerët është jetik për mirëqenien dhe përparimin tonë. “ Disa kafshë janë të izoluara dhe udhëheqin një ekzistencë të veçantë larg llojit të tyre “, tha

Komuniteti 14 Read More »

Paqja e Madhe drejt së cilës njerëzit e vullnetit të mirë gjatë shekujve kanë prirur zemrat e tyre, nga të cilët shikuesit dhe poetët për breza të panumërt kanë shprehur vizionin e tyre, dhe për të cilën nga mosha në moshë shkrimet e shenjta të njerëzimit kanë mbajtur vazhdimisht premtimin, tani është në e fundit brenda mundësive të kombeve. Për herë të parë në histori është e mundur që të gjithë të shikojnë të gjithë planetin, me të gjithë popujt e tij të shumtë të larmishëm, në një perspektivë. Paqja botërore nuk është vetëm e mundur, por e pashmangshme. Stageshtë faza tjetër në evolucionin e këtij planeti – sipas fjalëve të një mendimtari të madh, “planetizimi i njerëzimit”.

Nëse paqja do të arrihet vetëm pas tmerreve të paimagjinueshme të nxitura nga kapja kokëfortë e njerëzimit në modelet e vjetra të sjelljes, apo do të përqafohet tani nga një akt vullneti konsultativ, është zgjedhja para të gjithëve që banojnë në tokë. Në këtë pikë kritike kur problemet e pazgjidhshme me të cilat ballafaqohen kombet janë shkrirë në një shqetësim të përbashkët për të gjithë botën, dështimi për të frenuar valën e konfliktit dhe çrregullimeve do të ishte pa përgjegjësi.

Ndër shenjat e favorshme janë fuqia në rritje e vazhdueshme e hapave drejt rendit botëror të marra fillimisht afër fillimit të këtij shekulli në krijimin e Lidhjes së Kombeve, të pasuar nga Organizata e Kombeve të Bashkuara me bazë më të gjerë; arritja që nga Lufta e Dytë Botërore e pavarësisë nga shumica e të gjitha kombeve në tokë, duke treguar përfundimin e procesit të ndërtimit të kombit dhe përfshirjen e këtyre kombeve të rinj me ato më të vjetra në çështjet me interes të ndërsjellë; rritja e madhe pasuese e bashkëpunimit midis popujve dhe grupeve deri më tani të izoluar dhe antagonistë në ndërmarrjet ndërkombëtare në fushat shkencore, arsimore, juridike, ekonomike dhe kulturore; rritja në dekadat e fundit e një numri të paparë të organizatave humanitare ndërkombëtare; përhapja e lëvizjeve të grave dhe të rinjve që bëjnë thirrje për t’i dhënë fund luftës; dhe pjelljen spontane të zgjerimit të rrjeteve të njerëzve të zakonshëm që kërkojnë mirëkuptim përmes komunikimit personal.

Përparimet shkencore dhe teknologjike që po ndodhin në këtë shekull të bekuar jashtëzakonisht sjellin një rritje të madhe përpara në evolucionin shoqëror të planetit dhe tregojnë mjetet me të cilat mund të zgjidhen problemet praktike të njerëzimit. Ato sigurojnë, me të vërtetë, mjetet për administrimin e jetës komplekse të një bote të bashkuar. Megjithatë barrierat vazhdojnë. Dyshimet, keqkuptimet, paragjykimet, dyshimet dhe interesi i ngushtë vetjak përfshijnë kombet dhe popujt në marrëdhëniet e tyre me njëri-tjetrin.

Outshtë jashtë një ndjenje të thellë të detyrës shpirtërore dhe morale që ne jemi të detyruar në këtë moment të përshtatshëm për të tërhequr vëmendjen tuaj në njohuritë depërtuese u komunikua së pari sundimtarëve të njerëzimit më shumë se një shekull më parë nga Bahá’u’lláh, Themeluesi i Besimit Bahá’í, për të cilin ne jemi të Besuarit.

“Erërat e dëshpërimit,” shkroi Bahá’u’lláh -u, “mjerisht, fryjnë nga çdo drejtim dhe grindja që ndan dhe godet racën njerëzore po rritet çdo ditë. Shenjat e konvulsioneve dhe kaosit të afërt tani mund të dallohen, për aq sa rendi mbizotërues duket të jetë me të meta për keqardhje. ” Ky gjykim profetik është vërtetuar shumë nga përvoja e zakonshme e njerëzimit. Të metat në rendin mbizotërues bien në sy në pamundësinë e shteteve sovrane të organizuara si Kombet e Bashkuara për të ekzorcuar fantazmën e luftës, kolapsin e kërcënuar të rendit ekonomik ndërkombëtar, përhapjen e anarkisë dhe terrorizmit dhe vuajtjet e mëdha që janë këto dhe vuajtjet e tjera duke shkaktuar rritjen e milionave. Në të vërtetë, aq shumë agresioni dhe konflikti kanë arritur të karakterizojnë sistemet tona sociale, ekonomike dhe fetare, saqë shumë prej tyre i janë nënshtruar mendimit se një sjellje e tillë është e natyrshme për natyrën njerëzore dhe për këtë arsye e pashmangshme.

Me ngulitjen e këtij këndvështrimi, një kontradiktë paralizuese është zhvilluar në çështjet njerëzore. Nga njëra anë, njerëzit e të gjitha kombeve shpallin jo vetëm gatishmërinë e tyre, por dëshirën e tyre për paqe dhe harmoni, për t’i dhënë fund frikësimeve të tmerrshme që mundojnë jetën e tyre të përditshme. Nga ana tjetër, miratimi jokritik i jepet propozimit se qeniet njerëzore janë egoiste dhe agresive të pakorrigjueshme dhe kështu të paafta për të ngritur një sistem shoqëror njëherësh progresiv dhe paqësor, dinamik dhe harmonik, një sistem që i jep lojë falas krijimtarisë dhe iniciativës individuale, por bazuar në bashkëpunimi dhe reciprociteti.

Ndërsa nevoja për paqe bëhet më urgjente, kjo kontradiktë themelore, e cila pengon realizimin e saj, kërkon një rivlerësim të supozimeve mbi të cilat bazohet pikëpamja e përhapur e gjendjes historike të njerëzimit. E shqyrtuar në mënyrë të paanshme, provat zbulojnë se një sjellje e tillë, larg shprehjes së vetes së vërtetë të njeriut, përfaqëson një shtrembërim të shpirtit njerëzor. Kënaqësia në këtë pikë do t’u mundësojë të gjithë njerëzve të vënë në lëvizje forca shoqërore konstruktive të cilat, sepse janë në përputhje me natyrën njerëzore, do të nxisin harmoninë dhe bashkëpunimin në vend të luftës dhe konfliktit.

Të zgjedhësh një kurs të tillë nuk do të thotë të mohosh të kaluarën e njerëzimit, por ta kuptosh atë. Besimi Bahá’í e konsideron konfuzionin aktual botëror dhe gjendjen katastrofike në çështjet njerëzore si një fazë natyrore në një proces organik që çon përfundimisht dhe në mënyrë të parezistueshme në bashkimin e racës njerëzore në një rend të vetëm shoqëror, kufijtë e të cilit janë ato të planetit. Raca njerëzore, si një njësi e veçantë, organike, ka kaluar nëpër etapa evolucionare analoge me fazat e foshnjërisë dhe fëmijërisë në jetën e anëtarëve të saj individualë, dhe tani është në periudhën kulminante të adoleshencës së saj të trazuar që i afrohet asaj të shumëpriturardhja e moshës.

Një pranim i sinqertë se paragjykimi, lufta dhe shfrytëzimi kanë qenë shprehja e fazave të papjekura në një proces të gjerë historik dhe se raca njerëzore po përjeton sot trazirën e pashmangshme e cila shënon moshën e saj kolektive nuk është një arsye për dëshpërim, por një parakusht për të ndërmarrë ndërmarrjen e jashtëzakonshme të ndërtimit të një botë paqësore. Që një ndërmarrje e tillë është e mundur, që ekzistojnë forcat e nevojshme konstruktive, që strukturat bashkuese shoqërore mund të ngrihen, është tema që ne ju nxisim të shqyrtoni.

Çfarëdo vuajtje dhe trazira që mund të kenë vitet e ardhshme, sado të errëta të jenë rrethanat e afërta, komuniteti Bahá’í beson se njerëzimi mund ta përballojë këtë sprovë supreme me besim në rezultatin e tij përfundimtar. Larg sinjalizimit të fundit të civilizimit, ndryshimet konvulsive drejt të cilave njerëzimi po nxitet gjithnjë e më shpejt do të shërbejnë për të çliruar “potencialet e qenësishme në pozitën e njeriut” dhe për të zbuluar “masën e plotë të fatit të tij në tokë, përsosmërinë e lindur të realitetin e tij. ”

Besimi Bahá’í

Biblioteka Bahá'í

Besimi Bahá’í

Libraria e Referencave Bahá’í

Asambleja Shpirtërore Lokale

Artikuj dhe Burime

Citate 15

Parimi i Njëshmërisë

Largimi i Paragjykimit

Uniteti i Njerëzimit

Artikuj 14

Citate 14

Institutet

Komuniteti 14